Mijn eerste behandeldoel staat in volle beweging en is nu al succesvol
15 september 2015 - Epen, Nederland
Hallo lieve mensen,
Het heeft even geduurd voor ik het volgende verhaal kon vertellen. Afgelopen weken is er zoveel gebeurd. Ik ben voor 1 dag naar huis geweest, waar ik het geweldige bruiloftsfeest van Remco en Maartje heb mogen meemaken. Bijzonder hoe fijn het was met alle vrienden en bekenden, die mij heel tactvol en respectvol benaderden over mijn situatie. In een woord prachtig. Ook heb ik me gerealiseerd dat ik thuis alles in de oude vorm ben gaan oppakken. Alles weer op snel en (moet allemaal af). Jeetje, ik dacht dat ik dit al had aangepast in mijn systeem. Hoe goed is dit oefenmoment daarom geweest. Het blijkt nu wel weer, dat ik toch nog echt mijn rustmomenten moet gaan inbouwen.
Wel is het fijn om te weten dat ik weer meer energie heb en meer prikkels kan handelen dan de afgelopen 7 maanden. Het deed me goed weer even thuis te zijn bij mijn lieve schatten.
Ik hou zo ontzettend veel van ze, dat het lastig is elke keer weer afscheid te moeten nemen. Maar dat is gelukkig een goed teken.
Het leren luisteren naar mijn lichaam is dus nog belangrijker dan ik al dacht. Gaan we doen. Afgelopen zaterdag is één van mijn behandeldoelen in werking gezet en middels een systeemgesprek met de betrokken personen tot een goed resultaat neergezet. Alle partijen hebben kunnen praten en al hun vieze was in de mand kunnen gooien. Het is zo fijn dat er een goede begeleider bij zat die dit heel deskundig kon leiden.
Hier is ook weer duidelijk naar voren gekomen, hoe belangrijk het is een reëel beeld te vormen van al je gedachten. Voor mij waren enkele gedachten zoveel negatiever dan voor een andere partij, dat je haast denkt: hoe is het mogelijk.
Al deze afwijkingen in je hersenpan-gedachten komt voort uit hoe jij je leven hebt ervaren en hoe je hiermee bent gaan omgaan. Dus wat je uiteindelijk heeft gevormd.
Voor mij is de les, dat ik niet reëel voor mijzelf een beeld kon vormen (door mijn eigen ervaringen) terwijl dit wel zou moeten!
Ik zag alleen maar enkele negatieve zwarte punten van mezelf, terwijl er eigenlijk wel 20 GROENE positieve punten naast stonden, die ik gewoon niet kon noemen en niet zag.
Naar aanleiding van dit gesprek komt er ook nog een vervolggesprek wat het verfijnd kan op lossen. Dit voelt voor mij als een blok, dat van me afvalt.
Zondag heb ik bijna de hele dag kunnen slapen om de vermoeidheid van me af te krijgen. Het voelt zo ontzettend fijn dat er zoveel beweging komt in al mijn behandeldoelen.
Aankomende week ga ik aan de slag voor mijn werk. Hoe we dit het beste kunnen gaan aanpakken.
Ik merk dat ik graag al meer wil, maar mijn lijf roept me steeds weer back to basic!!
Allemaal hartelijk dank voor jullie geweldige steun aan berichtjes en bloemen en cadeaus. Het is gewoonweg niet normaal wat jullie allemaal voor mij maar ook voor Ronald en de kinderen doen. Dank je wel lieverds!!! Ik hou van jullie,
groetjes van Marie-José
Ga zo door.
Knuf
Neem je ervaringen en kennis die je nu opdoet mee naar huis. En werk samen met Ronald je kids familie en vrienden aan een mooie basis voor jullie toekomst. Met vallen en op staan en steun zul je dat bereiken wat je voor ogen hebt.
Liefs Walter X
Wat is het voor mij en ons raar om op deze manier met elkaar te communiceren. Het liefst wil ik je op dit moment om de nek vliegen en te zeggen,: wat moet er gebeuren zodat dit ophoudt”. Nu heb ik inmiddels begrepen dat dit niet met één veeg van tafel is opgelost. Maar je weet ook dat ik (wij) met deze situaties slecht om kunnen gaan. Maar daarom niet getreurd, ook al is het niet makkelijk, we gaan er doorheen. Het is te hopen dat je er weer helemaal bovenop gaat komen en dat we je weer leren kennen als het meisje die we al zolang hebben gekend. Nu je over de helft bent van je behandelingstijd, en er al wat meer inzicht is gekomen zoals je het zelf zegt, en er al zoveel energie is gestoken in het behandelen van jezelf, moet je wel gaan luisteren naar je eigen lichaam. En wat betreft die groene positieve punten dat zijn er meer dan twintig, voor mij wel veertig of vijftig. We zijn geen oude lui, maar ook niet meer de jongste toch samen?? Ook aankomende week is weer een hele belangrijke week lees ik in je verslag, probeer er goed doorheen te komen. Laat zoveel mogelijk vuile was achter in het zuiden van Limburg zodat je straks weer fris en fruitig naar de achterhoek kan komen afreizen. We zien er weer naar uit om het volgende verslag van je te kunnen lezen. Het ga je goed, luister naar je lichaam en als het nodig is: “back to basic”.
Veel liefst Marcel & Yvonne Het liefst wil
Enkele weken zijn verstreken en heb je moeten knokken,en volgens mij is je dat aardig gelukt,ik heb bewondering voor je dat je zo de strijd met jezelf bent aangegaan!!fijn dat je toch ff een dag naar huis kon voor een feest,fijn!
voor de komende tijd wens ik je nog veel sterkte en kracht !
Liefs Marleen Mullink